Fjellkoret

Ein tysdagskveld pĂ„ nyĂ„ret i 1985 samla kjerna av songspirer i Fjell seg i eit klasserom pĂ„ Kolltveit skule. Etter initiativ frĂ„ Hans Rasmussen var dirigent Roger Martin klar med taktstokk  og David Weaver sat ved pianoet. Fjellkoret var eit faktum!  80-90 songarar mĂžtte opp den fĂžrste kvelden.  Flygeblad i postkassane i heile kommunen om oppstart av eit politisk og religiĂžst nĂžytralt kor hadde gitt resultat. Dei yngste jentene stilte med bleika hĂ„r og pastellfarga tversoverslĂžyfe.  Unge ambisiĂžse menn med raude bukser og skinnslips.  BĂ„de unge og litt eldre hadde solide skulderputer og kvite tennissokkar.  Med blĂ„ og raude striper. Oppi mokasinane


I starten  hadde vi ei songbok. Og songbok er greitt det. For tĂ„lmodige sjeler som berre vil syngje for Ă„ syngje liksom.  Slik er vi ikkje i Fjellkoret. Det viste seg fort at Fjellkor – songarane var rastlause sjeler. Det mĂ„tte skje noko. Heile tida! Det gjekk ikkje meir enn to Ă„r fĂžr koret var klar med si fĂžrste oppsetjing. Og ikkje berre ei oppsetjing til glede og underhaldning.  Nei, her var det snakk om konkurranse. I open klasse.  SjĂžlv syntes vi at vi hadde ein fin balanse mellom ulike sprĂ„k, men dommarane var visst ikkje like sprĂ„kmektige som oss. Dei tok vĂ„re vakre islandske og finske innslag for Ă„ vere “vel mykje bruk av dialekt“! Vel, vel, sĂ„ nĂ„dde vi ikkje heilt opp i den fĂžrste konkurransen vi var med pĂ„, men ein gir nĂ„ ikkje opp etter fĂžrste forsĂžk! Fjellkoret har nemleg ein fĂžrsteplass Ă„ vise til.

I 1997 gjekk vi heilt til topps i “Syng for oss“- konkurransen til Norges Korforbund.  Igjen i open klasse.  Men fĂžr vi kom sĂ„ langt fekk vi gjort mange andre minneverdige ting, for konkurranse har faktisk ikkje vore det viktigaste for koret.  I 1990 gav Fjellkoret ut ein julekassett.  Innspelt i Landro kyrkje over ei helg, med eit – om vi skal seie det sjĂžlv- ganske bra resultat. Vi selde faktisk eit bra opplag av kassetten vĂ„r!

Fjellkoret likar ogsĂ„ Ă„ reise pĂ„ seminar. Det styrkjer det sosiale og fremjer det musikalske. Etter eit par seminar i Hardanger og eit pĂ„ Voss, gjekk Fjellkoret sine seminar i mange Ă„r fĂžre seg pĂ„ LitlabĂž pĂ„ Stord.  Dei siste Ă„ra har vi igjen reist litt rundt omkring. I tillegg til seminar ein gong eller to i Ă„ret har vi ogsĂ„ lagt bak oss turar til Praha, London og Stockholm.

I 1992 var det Beatles-kabaret, med Roger Martin ved taktstokken. To Ă„r seinare sto Kleppevik i fokus, med Ingrid FjĂŠr Hanevik som dirigent. TiĂ„rsjubileet vart feira med attendeblikk pĂ„ gamle songar og eit heilt eige verk, komponert av vĂ„r mangeĂ„rige pianist David Weaver.  1997 var Ă„ret for prisar. Vi fekk nemleg ogsĂ„ Fjell Kommune sin kulturpris dette Ă„ret! 

I 1999 var vi inspirert av hundreĂ„rsskiftet og sette opp suksesskabareten “Musikk i hundre“. Igjen med Roger som dirigent. “Stril i London“ gjekk for fulle hus i 2002.  Det er ikkje fĂ„ gongar vi har fylt Fjell Kulturhus til randen!

I 2003 takka Roger Martin av som dirigent. Ă˜ystein Weider kom inn og leia oss gjennom eit Ă„r. Med Øystein som dirigent og Tove Kragset som repetitĂžr sette vi i gong arbeidet med koret si tjueĂ„rsmarkering. FĂžr oppsetjinga var klar flytta Øystein og vi mĂ„tte pĂ„ dirigent-jakt igjen. No overtok Steinar SĂŠtre. Han losa oss gjennom "Simply the Best" med glad Ă„ttitalsmusikk hausten 2005.  Ikkje den stĂžrste suksessen til Fjellkoret gjennom tidene, men kjekt var det likevel!

I 2006 var vi med pĂ„ ”Back to New Orleans”; eit samarbeidsprosjekt med Rong Brass og Lousiana Washboard Five. Eit par svingande gospel – og jazzkonsertar i heilt ny stil for Fjellkoret sin del!

I 2007  var det duka for ein ny suksess. I samband med at Jacob Sande ville fylt 100 Ă„r i 2006 sette vi opp ”Det kveldar pĂ„ Kobbeskjer” – Jacob Sande i ord og tonar.  Fulle hus og strĂ„lande kritikkar!  I desember 2007 mottok vi Fjell MusikkrĂ„d sin heiderspris. Heider og ĂŠre set vi alltid pris pĂ„!

I november 2008 festa vi julerepertoaret vĂ„rt pĂ„ CD. Prosessen var slitsam og spanande og vi var nĂžgd med resultatet. Vi selde bra og fekk gode kritikkar. Men som kjend kviler ikkje Fjellkoret pĂ„ laurbĂŠra. Like over jul sette vi i gong med Ă„ fĂžrebu oss til vĂ„rt 25- Ă„rsjubileum.

Vi valde Ă„ satse pĂ„ musikk frĂ„ vĂ„r eigen landsdel og prosjektet fekk snart namnet ”Vestlandet i meg”. Med Steinar som dirigent og Helga Golten som engasjert regissĂžr og koreograf spelte vi hausten 2010 igjen for fulle hus i Kulturhuset. 

Etter jubileumsoppsetjinga har vi hatt litt rolegare tider. Vi fekk med oss Songarstemne i Haugesund vĂ„ren 2011, der tittelmelodien frĂ„ oppsetjinga vĂ„r ”Vestlandet i meg” gav oss mykje merksemd.

Hausten 2013 sette vi opp ei miniframsyning av Kleppevik-kabareten vĂ„r. Vi fylte LiaskjĂŠrshallen to gongar med kystkultur og glad Kleppeviksong.

I mars 2015 var tida inne for ny, stor framsyning i Kulturhuset pĂ„ Straume. Vi valde Ă„ gĂ„ ”PĂ„ raud lĂžpar”, men filmmusikk frĂ„ inn- og utland.  Framsyningane var godt besĂžkt og publikum sette pris pĂ„ vĂ„re friske frĂ„spark pĂ„ scenen. Ann Elisabeth Tveit stod for den musikalske leiinga og Yvonne AlgrĂžy styrte oss med kyndig hand pĂ„ scena.

Etter turen vĂ„r pĂ„ raud lĂžpar mĂ„tte vi igjen roe ned.  Vi hadde eit par Ă„r der vi var rundt pĂ„ ulike smĂ„ oppdrag i nĂŠrmiljĂžet, i tillegg til songarstemne i Haugesund. Det vi kanskje kjem til Ă„ hugse best frĂ„ denne tida er oppdraget vi hadde i samband med Sykkel-VM. Vi spaserte langt vest pĂ„ AlgrĂžy der vi song og vart filma til ein promo-film for regionen vĂ„r. Song i hĂžljande regn i fleire timar vart belĂžnna med tre sekund i filmen.

I oktober 2018 var det klart  for premiere pĂ„ ny framsyning.  Mykje Ăžving bĂ„de musikalsk og scenisk fĂžr vi endeleg stod pĂ„ scenen med ”Eg ve`te` Bergen”.  LĂ„tar av bergenske artistar frĂ„ fleire tiĂ„r vart koreografert av Yvonne AlgrĂžy, og vĂ„r dirigent Ann Elisabeth Tveit hadde det musikalske ansvaret. Rundt 800 publikummarar fekk med seg framsyninga vĂ„r i Kulturhuset pĂ„ Straume denne gongen.
NĂ„r vi no skriv mars 2019 er vi igjen i ein roleg fase. 

Vi planlegg tur til Haugesund til vĂ„ren, elles ser vi litt kva som skjer framover. Vi Ăžnskjer oss litt pĂ„fyll i medlemsmassen vĂ„r sĂ„ vi  hĂ„per at nokon har lyst til Ă„ syngje med oss.  Plutseleg er vi tilbake med noko stort i eit lokale nĂŠr deg!